Ερδώνιος, Άπιος

(Appius Herdonius, 5ος αι. π.Χ.). Σαβίνος αρχηγός. Το 460 π.Χ. επιχείρησε κατάληψη της Ρώμης. Για τον σκοπό αυτό στρατολόγησε εξόριστους και δούλους, με τη βοήθεια των οποίων έγινε κυρίαρχος του Καπιτωλίου για τέσσερις ημέρες. Επειδή πολιορκήθηκε εκεί, επιχείρησε έξοδο, κατά την οποία σκοτώθηκε μαζί με τους οπαδούς του. Στον Ε. αποδίδεται η απελευθέρωση των δούλων, η κατάργηση των χρεών και των δημοκρατικών νόμων. Λέγεται επίσης ότι ήταν όργανο των αριστοκρατών φυγάδων και του γιου του, Κιγκινάτου Καίσωνα, του αρχηγού τους. Αυτός ο τελευταίος επιζήτησε –με την απόπειρα του Ε.– τη ματαίωση της εκτέλεσης του Τερεντίλιου νόμου, με τον οποίο πραγματοποιήθηκε η σύνταξη της Δωδεκαδέλτου.